Stel je voor...
Het is avond, de kinderen liggen eindelijk in bed en je bent eigenlijk al te laat om te sporten. Je houdt je zelf voor dat het niet zo erg is, want het was een zware dag en eigenlijk heb je toch geen fut om te gaan. Van binnen kook je bijna van woede, want dit is de zoveelste keer dat jouw tijd is afgepakt en je niet kan doen wat je eigenlijk wilde doen. Hoewel je nu tijd hebt voor iets anders heb je geen idee wat dan. Voor je het weet is het toch weer laat en realiseer je je dat je de rest van de avond hebt zitten scrollen op je telefoon. Weer een nutteloze, lege avond, tijd verspild en verloren. Uitgeblust en chagrijnig ga je naar bed.
Je wordt wakker. Het is nog vroeg. Je bent nog een beetje moe, maar je weet dat verder slapen eigenlijk geen zin heeft want zo meteen staan de kinderen weer te stuiteren en begint de dag. De dag… kinderen organiseren om aan te kleden en tanden te poetsen. Ontbijt maken, fruit snijden, lunch maken. Kinderen naar de crèche en/of school en dan aan het werk. O ja, werk, pfff.
Ineens heb je ontzettend last van je zin. Je stelt jezelf de vraag: Waarom doe ik dit eigenlijk? Is dit wat ik altijd wilde? Is dit mijn leven?
Hoe zou het voor je zijn als je ’s morgens wakker wordt en zin hebt in de dag?
Dat je weet waarvoor je het doet en nu al geniet van het voldane gevoel dat je vanavond hebt?
Hoe zou het zijn om te kunnen genieten van het leven en echt te verbinden met de mensen van wie je houdt?
Dat is mogelijk als je jezelf dit gunt en daar de juiste hulp bij accepteert. Ik help je graag om dit te realiseren in mijn programma.